Nieuw | New

Ik ging naar het hbo om maatschappelijk werker te worden. Nu niet meer. Dit is waarom.

Voor wie ik dit doe? Wanneer het antwoord langer dan tien seconden op zich laat wachten betekent dit dat ik het niet voor mezelf doe. In een kwartier tijd is mijn hele leven op zijn kop gezet. Dat waarvan ik dacht dat vast stond, staat nu te wankelen op het fundament. Klaar om in te storten.

Zes weken eerder, er wordt al eens stevig gerammeld aan het huis dat ik zo zorgvuldig intact probeer te houden. De eerste scheuren zijn nog wel te dichten. Een onvoldoende op mijn tussenevaluatieverslag. In het halve jaar dat ik stage loop bij Slachtofferhulp heb ik nog niet voldoende kunnen laten zien wat ik in huis heb. Dit is nog te repareren. Ik heb nog twee weken om bij te sturen. Dan drie weken vakantie en twee weken daarna een herkansingsgesprek. Dit is te overzien; ik kan dit nog halen. Lees verder

Groei

Een laatste gesprek. Nog een keer doornemen wat deze stage me heeft gebracht. Wat vinden mijn begeleiders van mijn inzet? Halverwege mijn stage gaven ze aan dat ik me te weinig liet zien. Ik kon ook wel wat meer uit mezelf geven, initiatief nemen. Wat is hier van terechtgekomen? Ikzelf denk dat ik het goed heb gedaan. Natuurlijk is er nog altijd ruimte voor verbetering. Ik ben nog maar net op weg.

Halverwege gaat het gesprek naar de komende stage. Een (school)jaar lang, vier dagen in de week. Ik zeg dat ik het best ‘een groot ding’ vind. Waarom zeg ik dat? Zo voelt het helemaal niet! Mijn begeleider pakt dit feilloos op en geeft het terug. Ik denk even na over wat ik écht voel en kom tot de conclusie dat ik er juist heel veel zin in heb. Zin om me helemaal te geven en veel te leren. Open te staan voor alle nieuwe dingen.

Maar toch is er iets, iets dat me tegenhoudt. We hebben het samen over die onzekerheid. Ik zou het ook mijn ‘bange ik’ kunnen noemen. Die kant van mij die alles bij het veilige en vertrouwde wil houden. In het gesprek kreeg ik een erg waardevolle tip over het omgaan met deze kant van mezelf. Voel je onzekerheid, accepteer het als iets wat bij je hoort en zet het opzij.

Makkelijker gezegd dan gedaan. Die sterke stem die zegt: ik kan het niet, ik durf het niet, stil laten worden? Dat kost wat. Ik moet mijn comfortzone verlaten en me op onbekend terrein begeven. Meestal valt het achteraf wel mee. Zoals die keer dat ik achter een speedboot op een band ging liggen, of die keer dat ik voor de klas ging oefenen met een hulpverlenersgesprek. En dat sollicitatiegesprek? Ging eigenlijk best goed…

Mijn ervaring is dat de meeste dingen erger lijken dan ze zijn. Dat heb ik inmiddels geleerd. Leren is groeien, ook in deze situaties. Door mijn angsten opzij te zetten groei ik en kan ik nieuwe situaties beter en makkelijker aan.

Ik heb ontdekt dat ik die persoon van mezelf erg mag. Die kant die wil leren, nieuwsgierig is naar de dingen om hem heen, interesse heeft voor van alles en nog wat, creatief en misschien anders wil zijn. Die kant wil juist nieuwe ervaringen opdoen en zijn angsten opzij zetten.

Dit ben ik. Hier kom ik aan!

Tentamenstress

Deze week beginnen de tentamens. De planners hebben besloten mijn vier tentamens in de eerste twee dagen te stoppen, waarvan twee op hetzelfde tijdstip. Uhm, ik kan mijzelf niet delen….
Gelukkig hebben we een zogenaamde vijfde periode waarin ik een van die twee nog weer opnieuw kan doen. Niet het leukste, want eind juli, dus eigenlijk al vakantie. Maar wat moet dat moet en niet getreurd. Zo erg is het nou ook weer niet. Bovendien blijf ik zo een beetje bezig. Van nietsdoen wordt een mens maar lui en ik helemaal.

Stress?? Ja toch wel een beetje. Om na de zomer op jaarstage te kunnen moet ik het tentamen van methodiek voldoende maken. De eerste twee pogingen niet verder gekomen dan een vier. Het is dan ook veel leer en stamp werk. Zeven methodes met elk zo’n tien technieken. Dan nog copingmechanismen en kortdurende taakgerichte hulpverlening. Tel daarbij op dat ik niet een van de snelsten ben (ik begin graag meestal op het laatste moment). Maakt een mooi receptje voor een beetje stress.

De rest van de twee weken verslagen maken en gesprekken plannen met docenten. Daarna mijn huidige stage afronden, leren voor dat ene tentamen wat dubbel gepland is en uiteindelijk vakantie vieren. Voor in de vakantie staan een paar leuke projecten gepland (achtertuin, slaapkamer), maar daarover later meer.